Zioła to nie tylko przyprawy

23 grudnia 2016 Ciekawostki

Dziś parę słów o ziołach, a konkretnie o szałwii lekarskiej.

To gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych. Pochodzi ona z rejonu Morza Śródziemnego (Albania, Jugosławia, Grecja, Włochy). Zadomowiła się jednak także na innych terenach i obecnie można ją spotkać w wielu zakątkach świata. Jej łacińska nazwa wywodzi się od łacińskiego salvus oznaczającego zdrowie. Już w starożytności znana była jako roślina lecznicza, posiadająca magiczne właściwości. Grecy i Rzymianie stosowali ją jako lekarstwo na ukąszenia węża, problemy ze wzrokiem, utratę pamięci, zaś w średniowieczu stosowano ją jako lek na przeziębienia, gorączkę, padaczkę, choroby wątroby i zaparcia. Uważano ją również za afrodyzjak. Arabscy uczeni twierdzili, iż spożywanie szałwii przedłuża życie.

Dziś w ziołolecznictwie wykorzystuje się przede wszystkim szałwiowe liście, znacznie rzadziej korzeń i kwiaty. Najważniejszymi substancjami aktywnymi w liściach szałwii lekarskiej są: olejek eteryczny – działa antyseptycznie (odkażająco) i grzybobójczo; garbniki o właściwościach ściągających i przeciwzapalnych; przeciwzapalne i przeciwwirusowe trójterpeny; flawonoidy (barwniki roślinne), estriol (hormon roślinny) o słabym działaniu estrogennym, karnozol – związek o właściwościach przeciwbakteryjnych i przeciwutleniających, a także witaminy A, C, B i PP, żelazo oraz magnez.

Szałwia zwana jest naturalnym antybiotykiem, a jej właściwości wykorzystuje się m.in. w leczeniu anginy, zapalenia migdałków i błony śluzowej jamy ustnej czy chorób przyzębia (zapalenia dziąseł).